BOMBA WYBUCHŁA: Tusk składa w Sądzie Najwyższym MORDERCZY DOWÓD WIDEO na FAŁSZOWANIE WYBORÓW przez Marciniaka – kilka miesięcy po zaprzysiężeniu! Polska demokracja W GRUZACH

W wyborach prezydenckich w 2025 roku — zgodnie z oficjalnymi danymi — Karol Nawrocki otrzymał 50,89% głosów, a Rafał Trzaskowski 49,11%.

Po wyborach pojawiły się liczne zarzuty dotyczące nieprawidłowości przy liczeniu głosów — w tym zamienione głosy lub błędy w protokołach w części komisji, np. w Krakowie.

Zgodnie z prawem, protesty wyborcze zostały złożone do Sądu Najwyższego (SN), który rozpatrzył część z nich.

W niektórych z tych spraw SN potwierdził, że zarzuty (np. błędy przy sporządzaniu protokołów lub liczeniu głosów) były częściowo zasadne — w 11 obwodowych komisjach wyborczych stwierdzono nieprawidłowości.

Jednocześnie Sąd uznał, że nieprawidłowości te nie miały wpływu na ostateczny wynik wyborów.

1 lipca 2025 roku Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych SN (uprawniona do orzekania o ważności wyborów) wydała uchwałę potwierdzającą ważność wyborów.

Według SN, mimo protestów, żadna z podnoszonych nieprawidłowości nie podważyła finalnego wyniku.

Oznacza to, że — zgodnie z aktualnymi orzeczeniami — wybór Nawrockiego na prezydenta został uznany za zgodny z prawem.

Istnieją wiarygodne źródła medialne, dokumenty sądowe lub raporty SN opisujące jakiekolwiek nagranie wideo, które jednoznacznie dowodziłoby masowego fałszowania głosów.

W szczególności istnieje potwierdzenie, że materiał wideo — określany jako „morderczy dowód” — został formalnie złożony jako dowód przez stronę składającą protest lub że SN uznał go za kluczowy.

Organizacja fact-checkingowa Demagog wskazała, że doniesienia o rzekomym wydaniu przez SN nakazu aresztowania przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej (PKW) — Sylwestra Marciniaka — za fałszowanie wyborów są fałszywe.

Według Demagoga, do SN nie wpłynął wniosek o pociągnięcie Marciniaka do odpowiedzialności karnej.

To oznacza, że historie o „aresztowaniu Marciniaka” lub „ukaraniu go za fałszerstwa” są dezinformacją — przynajmniej na ten moment.

W niektórych protestach SN dopuścił tzw. „dowód z oględzin kart” — czyli częściowe przeliczenie głosów z wybranych komisji.

W efekcie w części komisji rzeczywiście stwierdzono błędy lub nieprawidłowości.

Jednak SN — mimo potwierdzenia naruszeń — uznał, że skala tych nieprawidłowości była zbyt mała, aby zmienić wynik wyborów (różnica między kandydatami przekraczała 300 tysięcy).

Analitycy i dziennikarze zauważają, że w tak wyrównanej rywalizacji nawet drobne błędy mogą wzbudzać wątpliwości i obawy społeczne.