Joanna Racewicz zwróciła się do Rafała Trzaskowskiego po przegranych wyborach: “Czy warto było pić szampana, gdy piłka w grze?”

Po ogłoszeniu wyników wyborów prezydenckich, które wygrał Karol Nawrocki, Joanna Racewicz zamieściła wpis, w którym w emocjonalny i szczery sposób odniosła się do porażki Rafała Trzaskowskiego oraz szerszego kontekstu politycznego. Podkreśliła rozczarowanie stylem prowadzenia kampanii, niespełnionymi obietnicami i błędami, które – jej zdaniem – doprowadziły do przegranej.

Od kilkunastu godzin cała Polska żyje wynikami wyborów prezydenckich, które wygrał Karol Nawrocki. Kandydat popierany przez Prawo i Sprawiedliwość zdobył 50,89 proc. głosów, podczas gdy jego rywal, Rafał Trzaskowski, uzyskał 49,11 proc. Rezultat okazał się dużym zaskoczeniem dla zwolenników Trzaskowskiego, którzy – po publikacji pierwszych sondaży – liczyli na jego zwycięstwo. Swojego rozczarowania nie kryje m.in. Krystyna Janda.

Dziś wstyd za innych i upokorzenie. Współczucie dla nas wszystkich ale przede wszystkim przegranych. Polska znów zaczyna iść do tyłu, a nienawiść rośnie z dnia na dzień. Dwa lata do wyborów parlamentarnych. Październik 2027 – napisała aktorka

Teraz głos postanowiła zabrać Joanna Racewicz. Dziennikarka w swoim wpisie na Instagramie pisze o rozczarowaniu i goryczy po przegranej Rafała Trzaskowskiego. Stawia również diagnozę, że porażka była wynikiem błędów, zaniechań i pychy – zarówno po stronie rządu, jak i sztabu samego Trzaskowskiego. Krytykuje złudne przekonanie, że wyborcy “jeszcze dadzą szansę”, i zwraca uwagę, że wielu z nich oddało głos na Karola Nawrockiego nie z poparcia dla jego wizji, lecz “przeciw” – z powodu zmęczenia, strachu lub w reakcji na arogancję drugiej strony.

Nie będę nikogo pocieszać. Nie zaśpiewam, jak po meczu: “nic się nie stało”. Stało. Może nawet więcej, niż dziś myślimy. Pora przyjąć na klatę twarde zderzenie ze ścianą. Pora pojąć, że argument: “dajcie jeszcze szansę” nie działa. Jest jak kulą w płot. Głos rozpaczy. Tak, macie rację. Piszę to także do samej siebie. Lista niezałatwionych przez rząd spraw, wpadek, zawiedzionych nadziei, obietnic jest zbyt długa. Katalog nieporadności sztabu RT, jego pychy nie do przyjęcia. Nawet dla kogoś, kto wierzył. A najgorsze, że to recydywa. Porażka już była. Pamiętacie kampanię 5 lat temu? No właśnie… Nie ma co gniewać się na wyborców KN, obrażać, że “głupi naród” i “wybrał sutenera i gangstera”. Bo wielu głosowało na KN w kontrze do RT. W niezgodzie na monopol władzy rządu i pałacu. Ze strachu przed tym, czego RT nie umiał obronić. W podziwie dla “gościa, który udźwignął ataki”.

Mamy do wyboru: przeżyć ten szok i żyć dalej. Chociaż próbować. W jednym kraju obok siebie. Tak. To skrajnie gorzka pigułka. Cios pod żebro. Byle nie dopuścić, żeby sędzia policzył do 10-ciu. Bo wtedy nie będzie co zbierać. Bo za dwa lata obudzimy się w Polsce z premierem Czarnkiem, Menzenem albo Braunem. Zabolało? Powinno. Jest też druga droga: foch, pogarda i emigracja. Wewnętrzna, albo faktyczna. Tylko efekt będzie dokładnie jak ten wyżej opisany. Rozpacz? Tak. A potem zakasanie rękawów. Refleksja i działanie Na błędy i wpadki już naprawdę nie ma czasu – czytamy.