Łukasz Żak stanął przed sądem. Nagle zwrócił się do rodziny ofiary

W poniedziałkowy poranek w Sądzie Okręgowym w Katowicach rozpoczął się proces Łukasza Żaka, oskarżonego o spowodowanie śmiertelnego wypadku drogowego. Sprawa ta od miesięcy porusza opinię publiczną, głównie ze względu na tragiczny charakter zdarzenia oraz nagłą przemianę oskarżonego podczas pierwszej rozprawy. W trakcie składania wyjaśnień niespodziewanie zwrócił się do rodziny ofiary – jego słowa wywołały łzy nie tylko na sali sądowej, ale i wśród osób śledzących sprawę w mediach.

Tragiczny wypadek na Śląsku

Do wypadku doszło w grudniu ubiegłego roku w miejscowości Mikołów. Według ustaleń prokuratury, Łukasz Żak, prowadząc samochód marki BMW, stracił panowanie nad pojazdem i z impetem uderzył w przechodzącego przez pasy 42-letniego Piotra W., ojca trójki dzieci. Mężczyzna zginął na miejscu. Śledczy ustalili, że oskarżony znacznie przekroczył dozwoloną prędkość, a w jego organizmie znajdowały się śladowe ilości alkoholu.

Oskarżono go o spowodowanie wypadku ze skutkiem śmiertelnym w stanie nietrzeźwości, co grozi karą do 12 lat pozbawienia wolności. Od momentu zatrzymania przebywał w areszcie tymczasowym, a jego sprawa wzbudzała ogromne emocje, zwłaszcza w lokalnej społeczności.

Rozprawa i nieoczekiwane słowa

Na sali sądowej pojawiła się liczna grupa bliskich ofiary – wdowa po Piotrze W., jego rodzice, siostra oraz najstarszy syn. Obecni byli również przedstawiciele mediów. Proces rozpoczął się od odczytania aktu oskarżenia, a następnie Łukasz Żak został poproszony o złożenie wyjaśnień.

Początkowo mówił rzeczowo i spokojnie. Przyznał się do winy, choć twierdził, że nie pamięta dokładnie momentu wypadku. – „Wiem, że nigdy nie powinno mnie tam być za kierownicą tego dnia. To moja największa życiowa porażka” – powiedział.

W pewnym momencie jego ton się zmienił. Przerwał wywód i, odwracając się w stronę rodziny ofiary, przemówił bezpośrednio do nich:
– „Chciałbym powiedzieć coś od serca. Wiem, że nic nie zwróci wam Piotra. Wiem, że nie mam prawa prosić o przebaczenie. Ale codziennie budzę się z myślą o tym, co zrobiłem. Codziennie patrzę na siebie w lustrze i nienawidzę tego człowieka, którym byłem. Przepraszam. Z całego serca przepraszam. Żałuję każdego dnia i będę żałował do końca życia.”

Wypowiedź ta wywołała ogromne poruszenie na sali. Żona Piotra W. rozpłakała się i musiała zostać wyprowadzona na chwilę z sali przez znajomego. Obrońca oskarżonego poprosił o krótką przerwę, po której rozprawa została wznowiona.

Reakcje opinii publicznej

Choć część społeczeństwa przyjęła słowa oskarżonego jako wyraz skruchy, inni uznali je za próbę złagodzenia wyroku. Na portalach społecznościowych rozgorzała dyskusja. Pod relacją jednej z gazet pojawiły się dziesiątki komentarzy.

„Za późno na przeprosiny. Piotrek już nie żyje, jego dzieci zostały bez ojca. Nie da się tego cofnąć” – napisała jedna z komentujących.
Inna użytkowniczka dodała: „Widać było, że to nie była pokazówka. On naprawdę cierpi. Oby sąd wymierzył sprawiedliwość, ale nie zapominajmy o człowieczeństwie.”

Eksperci o sprawie

Psycholog sądowy dr Marcin Zalewski w rozmowie z TVN24 powiedział:
– „W takich przypadkach reakcje emocjonalne są autentyczne, zwłaszcza jeśli sprawca nie miał wcześniej konfliktów z prawem i jest w szoku po tym, co zrobił. Skrucha może być szczera, ale nie zmienia faktu, że sąd musi kierować się literą prawa.”

Z kolei mec. Joanna Lis, adwokatka specjalizująca się w sprawach karnych, podkreśliła, że wyrok nie zależy tylko od postawy oskarżonego, lecz od wielu czynników, takich jak stan jego trzeźwości, prędkość, wcześniejsze wykroczenia czy współpraca z organami ścigania.

Rodzina ofiary: „To nie wystarczy”

Po rozprawie głos zabrała siostra zmarłego, Magdalena W. – „To, co usłyszeliśmy, poruszyło nas, ale to nie sprawia, że jest nam lżej. Mój brat nie żyje. Jego dzieci codziennie pytają, kiedy tata wróci z nieba. Co mamy im odpowiedzieć? On popełnił błąd, ale ten błąd kosztował życie człowieka.”

Rodzina nie planuje występować z pozwem cywilnym, ale zapowiedzieli, że będą obecni na każdej rozprawie i walczyć o sprawiedliwość dla Piotra.

Co dalej?

Proces będzie kontynuowany za dwa tygodnie. Na kolejnych rozprawach planowane są zeznania świadków oraz odczytanie opinii biegłych z zakresu rekonstrukcji wypadku. Wiele wskazuje na to, że sprawa nie zakończy się szybko – zarówno ze względu na złożoność dowodową, jak i presję społeczną.

Prokuratura nie wyklucza wnioskowania o maksymalny wymiar kary, natomiast obrona może starać się o nadzwyczajne złagodzenie ze względu na skruchę oskarżonego i jego dotychczasowy, niekaralny tryb życia.

Podsumowanie

Proces Łukasza Żaka to nie tylko sprawa sądowa – to także dramat ludzki, który pokazuje, jak jedna nieodpowiedzialna decyzja może zniszczyć wiele istnień. Słowa przeprosin, choć ważne, nie cofną czasu, ale mogą być początkiem osobistej przemiany.

W oczekiwaniu na wyrok, społeczeństwo zadaje sobie pytania: ile warte są przeprosiny? Czy kara powinna być surowa bez względu na okoliczności, czy też skrucha może być czynnikiem łagodzącym? I przede wszystkim – jak zapobiec takim tragediom w przyszłości?