„Nie uwierzysz, co zatrzymali prokuratorzy – Ziobro krzyczy o odwecie!”
Kiedy do akcji wkraczają prokuratorzy, dramat nigdy nie dotyczy wyłącznie prawa — to zawsze spektakl polityczny. Teraz cała uwaga skupia się na byłym ministrze sprawiedliwości Zbigniewie Ziobrze, który bije na alarm: jego zdaniem najnowsze zajęcie majątku to nie jest zwykłe postępowanie, lecz zemsta.
Prokuratorzy wystąpili z wnioskiem o uchylenie jego immunitetu, by móc postawić mu aż 26 zarzutów karnych. Według nich Ziobro miał tworzyć i kierować zorganizowaną grupą przestępczą, która miała wyprowadzić około 150 milionów złotych z Funduszu Sprawiedliwości, przeznaczonego teoretycznie na pomoc ofiarom przestępstw. Śledczy twierdzą, że część tych środków trafiała na cele polityczne lub prywatne, daleko odbiegające od pierwotnego przeznaczenia funduszu. Do najpoważniejszych oskarżeń należy też zakup systemu szpiegowskiego Pegasus, który według prokuratury miał być finansowany właśnie z funduszu, mimo że nie przewidywano takiego jego wykorzystania.
Śledztwo nie ogranicza się tylko do dokumentów. Władze przejęły już majątek osób powiązanych ze sprawą — domy, samochody, konta bankowe. Choć doniesienia na temat bezpośredniego zajęcia majątku Ziobry są niejednoznaczne, sam fakt masowych konfiskat wobec współpracowników sugeruje, że sprawa ma bardzo szeroki zasięg. Prokuratura korzysta przy tym z przepisów o tzw. konfiskacie rozszerzonej, które przerzucają na osobę podejrzaną ciężar dowodu, że jej majątek pochodzi z legalnych źródeł. To potężne narzędzie w sprawach dotyczących poważnych nadużyć finansowych.
Ziobro nie zamierza jednak milczeć. Stanowczo zaprzecza zarzutom i twierdzi, że zostały one sfabrykowane. Według niego cała sprawa ma charakter polityczny i nie wynika z rzetelnego postępowania, lecz z chęci odwetu. Złożył również oficjalną skargę, zarzucając prokuratorom wyciek poufnych dokumentów do mediów, co miało naruszyć procedurę i bezpodstawnie nadszarpnąć jego wizerunek. Utrzymuje, że ujawnienie fragmentów wniosku o uchylenie jego immunitetu było działaniem celowym i służyło jedynie medialnemu przedstawieniu go w negatywnym świetle.
Atakuje również w mediach społecznościowych. W jednym z emocjonalnych wpisów stwierdził, że „zbrodniarze stoją dziś na czele państwa”, a całą sprawę określił jako czystą zemstę Donalda Tuska za śledztwa dotyczące korupcji w jego otoczeniu. Nie przedstawia się więc jako polityk broniący się przed zarzutami, lecz jako ofiara politycznej nagonki i bezprawnego odwetu.
Dodatkowo pozostaje poza Polską — według doniesień przebywa na Węgrzech — co jeszcze bardziej komplikuje sytuację. Ziobro argumentuje, że nie wróci, ponieważ nie ma gwarancji uczciwego procesu. Tymczasem polskie władze unieważniły jego paszport dyplomatyczny na wniosek prokuratury, co ma ograniczyć jego możliwości przemieszczania się i utrudnić unikanie odpowiedzialności.
Ta sprawa to nie tylko postępowanie karne — to starcie polityczne na najwyższym szczeblu. Ziobro był jedną z kluczowych postaci obozu rządzącego przez lata, a jego reforma sądownictwa wielokrotnie budziła sprzeciw Unii Europejskiej. Teraz zaś staje się główną postacią w jednym z najbardziej burzliwych sporów politycznych ostatnich lat. Prokuratura prezentuje tę sprawę jako walkę z korupcją i nadużyciami. Ziobro natomiast przedstawia się jako cel politycznej vendetty. W ten sposób interpretacja tej sytuacji zależy od tego, kto patrzy.
Stawka jest ogromna, bo ewentualny proces i jego wynik mogą znacząco wpłynąć na ocenę działań poprzedniego rządu. Jeśli zarzuty się potwierdzą, będzie to jeden z największych skandali finansowych w najnowszej historii Polski. Jeśli jednak argumenty Ziobry o „polowaniu na czarownice” trafią do dużej części opinii publicznej, może to stać się paliwem dla politycznych narracji prawicy.
Trudno się dziwić, że sprawa brzmi jak materiał na sensacyjny nagłówek — zajęcie majątku, oskarżenia o wyprowadzanie publicznych pieniędzy, kupno oprogramowania szpiegowskiego i polityczne oskarżenia o zemstę tworzą mieszankę niczym z politycznego thrillera. Ziobro gra rolę bohatera własnego dramatu: atakuje, broni się i jednocześnie oskarża przeciwników o nadużywanie władzy.
W najbliższych miesiącach kluczowe będzie obserwowanie decyzji sądów dotyczących zajętego majątku, ewentualnego aresztu tymczasowego oraz dalszych kroków prokuratury. Równie ważne będą reakcje polityczne zarówno w Polsce, jak i za granicą, zwłaszcza że postawa Węgier wobec Ziobry może przekształcić sprawę w konflikt o charakterze międzynarodowym.
Jedno jest pewne: ta sprawa to nie tylko problem jednej osoby, ale test dla polskiego systemu politycznego i prawnego. To spór o władzę, wiarygodność i przyszłość polskiej sceny politycznej. A jego finał, niezależnie od tego, jaki będzie, będzie bacznie obserwowany w całej Europie.
