Niewiarygodne, jak Tusk zwrócił się do swojej ministry, fala komentarzy. “Publiczne upokorzenie”

Przed wtorkowym posiedzeniem rządu premier Donald Tusk, witając się z Katarzyną Pełczyńską-Nałęcz, rzucił w stronę kamer uwagę: „Wszystkie aparaty na panią minister”. Słowa te – nagrane przez dziennikarzy – szybko obiegły sieć, wywołując dyskusję o stylu zarządzania i granicach żartu w polityce.
Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz tego dnia miała tłumaczyć się przed Radą Ministrów z głośnych nieprawidłowości przy rozdziale dotacji z Krajowego Planu Odbudowy dla branży HoReCa. Przed rozpoczęciem obrad Donald Tusk podszedł, by przywitać się z ministrą. Uścisnął jej dłoń i, patrząc w stronę fotoreporterów, powiedział: „Wszystkie aparaty na panią minister”.
Pełczyńska-Nałęcz nie pozostała dłużna i odparła: 
Albo na pana premiera.
Na co Tusk z uśmiechem odpowiedział: 
Tylko pozazdrościć popularności. 
Krótka wymiana zdań – utrwalona przez kamery – natychmiast trafiła do mediów społecznościowych, gdzie wzbudziła lawinę komentarzy.
Krytyka: od „folwarcznej mentalności” po zarzuty o mobbing
Dziennikarz TVN24 Łukasz Frątczak opatrzył nagranie komentarzem: 
Z serii ‘polska mentalność folwarczna’ odc. 234682.

Podobne stanowisko wyraził Radosław Ditrich z portalu wnp.pl, pisząc: 
Nie wiedziałem, że nawet Rada Ministrów to Januszex, gdzie publiczne upokarzanie pracowników jest normą.

Poseł Konfederacji Bartłomiej Pejo ocenił, że aparaty skierowane na ministrę powinny być symbolem jej skutecznej pracy, a nie powodem do krytyki. 
Premier myśli, że wystarczy obwinić swoich ministrów, a sam wyjdzie bez konsekwencji. To on nadzoruje pracę rządu. Gdyby miał honor – wziąłby za nią odpowiedzialność – stwierdził.

Dyskusja o granicach żartu w polityce
W komentarzach pojawiły się również mocniejsze słowa. Roch Zygmunt z Klubu Jagiellońskiego pisał o „trudnym towarzystwie” i „dojmującym braku sympatii” Tuska wobec współpracowników.
Reżyser i były szef TVP1 Jan Pawlicki nazwał zachowanie premiera „najgorszym modelem szefa-mobbera”. Jego zdaniem złośliwe, niby-żartobliwe uwagi w obecności kamer to „klasyczny mobbing” i publiczne napiętnowanie.

Pawlicki zauważył jednak, że Pełczyńska-Nałęcz potrafiła błyskotliwie odpowiedzieć. Dla jednych była to niewinna wymiana zdań, dla innych – przykład toksycznego stylu przywództwa w polityce, gdzie granica między żartem a upokorzeniem jest wyjątkowo cienka.