„Stan wyjątkowy”. Czarnek jest lokajem Nawrockiego. Tusk pisze demaskatorskie. Pierwsze oskarżenia o używanie Pegasusa [PODCAST]

W cieniu narastających napięć politycznych, pojawiają się głosy o swoistym „stanie wyjątkowym” – niekoniecznie formalnie ogłoszonym, ale wyraźnie odczuwalnym w przestrzeni publicznej. Na pierwszym planie tej politycznej burzy: Przemysław Czarnek, określany przez część mediów jako „lokaj Nawrockiego”, Donald Tusk piszący „demaskatorskie” i alarmujące komunikaty, oraz – być może najpoważniejsze z oskarżeń – pierwsze oficjalne wzmianki o użyciu Pegasusa w nowym kontekście.

„Stan wyjątkowy” bez oficjalnej deklaracji

Choć formalnie nie ogłoszono stanu wyjątkowego, wielu obserwatorów twierdzi, że mamy do czynienia z jego de facto wersją: ograniczenie dostępu do informacji, agresywna kontrola nad mediami publicznymi, zastraszanie dziennikarzy i aktywistów oraz nowe podejrzenia o inwigilację opozycji. To wszystko tworzy atmosferę zagrożenia i niepewności.

Przemysław Czarnek, były minister edukacji, a obecnie kluczowa postać w sferze ideologicznej prawicy, stał się jedną z najbardziej kontrowersyjnych twarzy tej nowej fazy polityki. Jego działania – niegdyś skupione na „obronie wartości chrześcijańskich” w szkołach – obecnie koncentrują się na szerokim froncie medialnym i instytucjonalnym.

Kim jest Mateusz Nawrocki i dlaczego Czarnek jest jego „lokajem”?

Mateusz Nawrocki, nowy prezes Telewizji Polskiej, został powołany w atmosferze politycznego przesilenia. Choć nominalnie niezależny, krytycy wskazują, że jego nominacja miała charakter polityczny i wiąże go ściśle z ośrodkami konserwatywnej władzy. W tej układance Przemysław Czarnek miałby odgrywać rolę wykonawcy – ideologicznego egzekutora, który, korzystając z mediów publicznych, wdraża politykę propagandowej mobilizacji.

Określenie „lokaj Nawrockiego”, pojawiające się w niektórych środowiskach dziennikarskich i wśród użytkowników mediów społecznościowych, ma nie tylko charakter ironiczny, ale też wskazuje na głębszą zależność: polityk, który niegdyś rozdawał karty w MEN, dziś służy innym siłom, lojalnie wspierając przekaz medialny mający uderzyć w nowy rząd Donalda Tuska.

Tusk pisze „demaskatorskie”: nowa strategia czy sygnał alarmowy?

Donald Tusk, premier i lider Koalicji Obywatelskiej, znany jest z wyważonych, ale często dosadnych wypowiedzi w mediach społecznościowych. Ostatnio jednak jego posty zyskały zupełnie nowy charakter: stały się bardziej emocjonalne, ostrzejsze, pełne oskarżeń wobec „starych służb”, „niedemokratycznych struktur” i – coraz częściej – wobec „systemowego podsłuchu”.

W jednym z ostatnich wpisów Tusk napisał:
„Wiedzieliśmy, że używano Pegasusa. Teraz wiemy, że robią to nadal. W innym wydaniu, przez inne ręce, ale z tym samym celem: zastraszyć i kontrolować.”

To zdanie rozbrzmiało szerokim echem. Po raz pierwszy lider rządzącej obecnie koalicji tak otwarcie zasugerował, że inwigilacja polityczna nie tylko miała miejsce w przeszłości, ale że jest kontynuowana przez pozostałości dawnego układu w służbach specjalnych i administracji państwowej.

Pegasus powraca: pierwsze nowe oskarżenia

System Pegasus, opracowany przez izraelską firmę NSO Group, był już wcześniej wykorzystywany przez polskie służby – co potwierdziły zarówno dziennikarskie śledztwa, jak i niezależne analizy Amnesty International oraz Citizen Lab. Teraz jednak pojawiają się nowe doniesienia: wstępne ślady, że po zmianie władzy system nadal jest używany – tym razem być może przez tzw. „ukryte struktury” lub elementy nie w pełni podporządkowane nowemu rządowi.

Nieoficjalne źródła w służbach sugerują, że podsłuchiwani mogą być nie tylko politycy, ale także prokuratorzy, dziennikarze i działacze społeczni. Jeśli te informacje się potwierdzą, może to oznaczać polityczny kryzys o skali niespotykanej od 2015 roku.

Podcast jako nowe medium politycznej opozycji

W odpowiedzi na wzrost kontroli nad tradycyjnymi mediami, część dziennikarzy i polityków sięga po nowe formy komunikacji – w tym podcasty. Jeden z najnowszych odcinków podcastu „Stan Wyjątkowy” (prowadzony przez znanych dziennikarzy i byłych redaktorów niezależnych mediów) koncentruje się właśnie na tej trójcy: Czarnek, Pegasus, Tusk.

W odcinku pojawia się analiza nowego modelu kontroli społecznej, opartego nie tyle na fizycznym zamknięciu społeczeństwa (jak w klasycznym stanie wyjątkowym), ale na jego cyfrowym zastraszeniu. W tle przewija się motyw „hybrydowej dyktatury” – systemu, który zachowuje formalne cechy demokracji (wybory, wolne sądy, parlament), ale w praktyce tworzy mechanizmy pełnej kontroli nad przepływem informacji.
Co dalej?

Jeśli oskarżenia o dalsze używanie Pegasusa okażą się prawdziwe, może dojść do poważnych wstrząsów instytucjonalnych – nie tylko dymisji w służbach, ale także międzynarodowego śledztwa. Parlament Europejski już wcześniej potępiał użycie tego narzędzia w Polsce, a Komisja Europejska sygnalizowała, że inwigilacja polityków i sędziów może być podstawą do zamrożenia części funduszy unijnych.

Z kolei Przemysław Czarnek – choć formalnie poza rządem – pozostaje postacią wpływową i może odegrać rolę ideologicznego „katalizatora” kolejnych kryzysów. Niezależnie od tego, czy faktycznie działa pod wpływem Nawrockiego, jego wypowiedzi i wystąpienia jasno pokazują, że nie zamierza wycofać się z życia publicznego.

Podsumowanie

„Stan wyjątkowy” w Polsce przybiera coraz bardziej złożoną formę. To nie tylko polityczne napięcia, ale także realne zagrożenie dla podstawowych wolności obywatelskich. Donald Tusk ostrzega przed nowymi formami kontroli, Pegasus wraca jako symbol cyfrowego zniewolenia, a układ Czarnek–Nawrocki jawi się jako mechanizm ideologicznej dominacji. Przyszłość pokaże, czy Polska zdoła przywrócić równowagę między wolnością a bezpieczeństwem, czy też na dobre osunie się w strefę „demokracji pozornej”.