ŻĄDAMY NATYCHMIASTOWEJ DEPORTACJI Z POLSKI UKRAIŃCÓW,KTÓRZY PROMOWALI BANDERYZM 9.SIERPNIA NA STADIONIE NARODOWYM ‼️

9 sierpnia, podczas wydarzenia na Stadionie Narodowym w Warszawie, doszło do sytuacji, która wywołała oburzenie opinii publicznej, zwłaszcza wśród osób pamiętających historię związaną z II wojną światową i działalnością Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) oraz Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA). Na trybunach oraz w przestrzeni medialnej pojawiły się symbole i gesty jednoznacznie kojarzone z tzw. banderyzmem, czyli ideologią opartą na kulcie Stepana Bandery – przywódcy nacjonalistów ukraińskich odpowiedzialnych za czystki etniczne na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej.

Historyczne tło banderyzmu

Banderyzm to nurt nacjonalizmu ukraińskiego, który narodził się w latach 30. XX wieku w ramach frakcji OUN kierowanej przez Stepana Banderę. Ideologia ta zakładała konieczność budowy niepodległego państwa ukraińskiego nawet za cenę użycia przemocy, a jej najbardziej krwawym przejawem była działalność UPA w latach 1943–1945, kiedy to doszło do masowych mordów na polskiej ludności cywilnej. Szacuje się, że ofiarą rzezi wołyńskiej i towarzyszących jej akcji w Małopolsce Wschodniej padło od 80 do 120 tysięcy Polaków – w tym kobiety, dzieci i osoby starsze. Dla wielu Polaków symbole banderyzmu są jednoznaczne z ludobójstwem, okrucieństwem i nienawiścią narodową.

Wydarzenia na Stadionie Narodowym

Według świadków oraz materiałów wideo, 9 sierpnia na Stadionie Narodowym miały miejsce manifestacje związane z tą kontrowersyjną ideologią. Niektórzy uczestnicy, będący obywatelami Ukrainy przebywającymi w Polsce, mieli eksponować flagi i symbole utożsamiane z UPA oraz Banderą. W internecie zaczęły krążyć nagrania, na których widać elementy graficzne i hasła budzące jednoznaczne skojarzenia z banderyzmem. Takie zachowania – zdaniem wielu komentatorów – są nie do pogodzenia z zasadami życia społecznego w Polsce, gdzie pamięć o ofiarach rzezi wołyńskiej jest nadal żywa.

Reakcje społeczne

Informacja o incydencie wywołała falę komentarzy w mediach społecznościowych. Wielu internautów wyrażało oburzenie, podkreślając, że Polska od 2022 roku udzieliła schronienia milionom uchodźców z Ukrainy, oferując im bezpieczeństwo, dostęp do rynku pracy i opieki zdrowotnej. W tym kontekście publiczne manifestowanie symboli ideologii, która w przeszłości była wroga Polsce i odpowiedzialna za ludobójstwo na Polakach, zostało odebrane jako akt braku szacunku i prowokacja.

Niektórzy użytkownicy internetu oraz organizacje społeczne zaczęły wzywać wprost do natychmiastowego deportowania z Polski osób, które tego dnia promowały banderyzm. Według nich, takie zachowanie powinno być traktowane nie tylko jako naruszenie norm społecznych, ale również jako potencjalne złamanie prawa – w szczególności przepisów dotyczących propagowania ideologii totalitarnych i szerzenia nienawiści.

Aspekt prawny

W polskim prawie istnieją przepisy zakazujące propagowania ustrojów totalitarnych oraz nawoływania do nienawiści na tle narodowościowym. Art. 256 Kodeksu karnego stanowi, że kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2. Choć banderyzm nie jest wprost wymieniony w polskich ustawach, to ze względu na swoje historyczne powiązania z czystkami etnicznymi, może być interpretowany jako ideologia totalitarna o charakterze nacjonalistycznym i rasistowskim.

Deportacja cudzoziemca z Polski może nastąpić m.in. w przypadku, gdy jego obecność na terytorium kraju stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego. W praktyce wymaga to decyzji Straży Granicznej lub sądu administracyjnego, a wniosek w tej sprawie może zostać oparty o zgromadzone dowody, np. nagrania wideo i zeznania świadków.

Wymiar polityczny i społeczny

Sprawa wydarzeń z 9 sierpnia wpisuje się w szerszy kontekst relacji polsko-ukraińskich w ostatnich latach. Od początku rosyjskiej agresji na Ukrainę Polska stała się jednym z najważniejszych sojuszników Kijowa, udzielając wsparcia militarnego, humanitarnego i politycznego. Jednak w polskim społeczeństwie wciąż istnieją żywe rany po tragediach z czasów II wojny światowej, a kwestie historyczne – zwłaszcza ocena działalności UPA – bywają punktem zapalnym.

Dla części Polaków publiczne eksponowanie symboliki banderowskiej w Polsce jest odbierane jako próba relatywizowania lub wybielania zbrodni, a nawet jako prowokacja wymierzona w pamięć historyczną. W takim ujęciu domaganie się deportacji winnych może być postrzegane jako obrona polskiej tożsamości i wartości.

Głos rodzin ofiar

Szczególnie mocno zareagowały środowiska skupiające potomków ofiar rzezi wołyńskiej. W ich opinii brak stanowczej reakcji na takie incydenty to ciche przyzwolenie na obrażanie pamięci pomordowanych. Organizacje kresowe wielokrotnie apelowały, aby państwo polskie traktowało propagowanie banderyzmu z taką samą surowością, jak propagowanie faszyzmu czy komunizmu. Według nich, deportacja osób odpowiedzialnych za promocję tej ideologii byłaby jasnym sygnałem, że Polska nie toleruje symboli nienawiści.

Dylematy i wyzwania

Nie brakuje jednak głosów, które ostrzegają przed zbyt pochopnymi decyzjami. Część komentatorów zwraca uwagę, że w tłumie mogło dochodzić do nieporozumień, a nie wszystkie symbole używane na Ukrainie mają w Polsce jednoznacznie negatywne konotacje. Istnieje ryzyko, że niektóre osoby mogły nie zdawać sobie sprawy z polskiej wrażliwości na ten temat, szczególnie młode pokolenie uchodźców, które nie zna historii w takim wymiarze jak starsze.

Z drugiej strony, przeciwnicy pobłażania przypominają, że w Polsce obowiązuje prawo, a nieznajomość historii nie zwalnia z odpowiedzialności za swoje czyny. Dlatego też domagają się rzetelnego śledztwa, ustalenia personaliów wszystkich uczestników incydentu oraz podjęcia odpowiednich kroków prawnych, w tym deportacji.

Potrzeba jednoznacznej reakcji

Bez względu na to, jakie będą ostateczne ustalenia śledztwa, wydarzenia z 9 sierpnia pokazują, jak ważna jest ochrona pamięci historycznej i przeciwdziałanie ideologiom opartym na nienawiści narodowej. Dla wielu Polaków hasło „Żądamy natychmiastowego deportowania z Polski Ukraińców, którzy promowali banderyzm 9 sierpnia na Stadionie Narodowym” nie jest wyrazem uprzedzeń wobec całego narodu ukraińskiego, lecz stanowczym sprzeciwem wobec gloryfikowania postaci i idei, które są symbolem ludobójstwa na Polakach.

W tym sensie apel o deportację ma wymiar nie tylko prawny, ale również moralny – jest manifestacją szacunku dla ofiar oraz dbałości o to, aby Polska pozostała miejscem wolnym od symboli totalitarnej przemocy.